- Toutes les photos utilisées ne sont pas libres de droit. Merci d'utiliser celles de votre propre bibliothèque. 
  
- La page SAMPLE est une page "cachée" qui contient des ensembles d'éléments groupés en "sections": Titre + photo, Icones + texte, texte + icones + vidéo etc. 

Choisissez la section qui est la plus proche de la conception souhaitée puis copier/coller la sur votre page (pour "coller" à un endroit précis, utilisez le clic droit puis Coller). Attention à bien prendre l'ensemble de la section, il vous suffit de sélectionner son panneau extérieur (celui contenant la photo ou la couleur de fond).

Important: chaque section doit contenir précisément un sous-conteneur (groupe d'éléments) avec le contenu de la section. Les marges exterieurzs de ce conteneur définissent l'espace minimale entre les conteneurs.
 
- Le bouton "Horizontale" dans le menu "Sélection" contrôle le centrage automatique d'un élément.

- Pour modifier l'ordre des éléments - ex. mettre un élément au-dessus d'un autre : dans un panneau "relatif" (comme la plupart des conteneurs dans les sections), utilisez l'Explorateur d'éléments de gauche dans lequel se trouvent des "boutons-flèches" verts qui s'affichent quand le changement d'ordre est possible. Voir également les icones en dessous d'un élément et au-dessus du panneau relatif, pour mettre plusieurs éléments sur la même "ligne", modifier l'alignement etc.

- L'ensemble du menu en tête de page est modifiable sur son calque dédié (ex. "Base_MenuRetractable"; il suffit de changer le calque de la page pour utiliser un menu différent). Vous pouvez donc en modifier les rubriques, intégrer de nouvelles puces (par copier-coller des puces existantes) et en changer les couleurs. Cependant il s'agit d'éléments fonctionnant les uns avec les autres, évitez donc de "glisser" de nouveaux éléments pour ne pas "casser" le comportement global du menu (favoriser le copier-coller). 
 
- Pour plus d'informations, consultez la page Wiki:  
 

  
Veuillez supprimer cette notice avant publier la version finale de votre site.

Pour modifier l'affichage, éditez les styles des éléments correspondants (normalement la Zone "Cadre Principale").

Pour modifier les liens du menu, éditez, copiez-collez ou supprimez les éléments-liens dedans.

Pour cacher un élément sans le supprimer, utilisez sa propriété Visible.
Pour "activer" l'affichage d'une flèche, utilisez sa propriété "Visible"
De historiek van een dorpsbrouwerij
Brouwerij “De Lelie” werd in 1907 opgericht door Florimond De Jongh (1871-1945), in Vosselaar beter bekend als “Monneke van den brouwer”. Ze bevond zich in het centrum van Vosselaar op de Cingel naast de kerk, langs de kant van de konijnenberg. De naam “De Lelie” komt waarschijnlijk van het beeld op het marktplein dat vroeger een lelie in de hand had. 
 
De Eerste Wereldoorlog was voor de brouw-nijverheid in België fataal. De bezetter controleerde zowel gerstbevoorrading als productie en in de loop van de oorlog werden, omwille van het koper, brouwuitrustingen aangeslagen. 
 
Jan Dresselaers vernam dit omstreeks 1920. Hij was geboren in Booischot in 1881 en had de brouwersstiel geleerd bij zijn nonkel Isidoor die brouwer was in het kasteel van Westmeerbeek. Jan was in 1903 met zijn ouders naar Vlimmeren verhuisd en huwde er in 1910 met Maria Wouters, dochter van de latere burgemeester van dit dorp.

In 1922 nam Jan Dresselaers brouwerij “De Lelie” over. Dit gebeurde met de financiële steun van zijn schoonvader. Vandaar dat we op de oudere etiketten onder de naam “De Lelie” ook de initialen “D&W” of “Dresselaers en Wouters” kunnen lezen. 
 
Na de overname werd er snel werk gemaakt van een modernisering en uitbreiding. Het was de tijd dat het brouwprocédé, gezien de wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen, snel evolueerde. Altijd werd er gestreefd naar bier van hoge kwaliteit en werd er gebrouwd met de beste basisproducten. Ook op het gebied van hygiëne werden strenge eisen gesteld. Bij de diensten van accijnzen was “De Lelie” gekend als de best onderhouden en properste brouwerij van de regio, 
 
Naam en faam van de onderneming groeiden en op het einde van jaren ’20 telde de brouwerij een vijftiental personeelsleden. Er werden meerdere bieren op de markt gebracht, allemaal van hoge gisting. Het meest bekende bier was “Pater” maar op de etiketten lezen we ook andere namen als: “Bruin”, “Dubbel Gersten”, “Ouwe Bruin”, “Dubbel Lelie”, “Special”, “Extra Blond” en “Paus” (met dank aan de heemkundige kring)
De brouwerij bouwde een goede reputatie op en had vele klanten. Niet alleen de individuele thuis-gebruikers en vele cafés uit de omtrek maar ook grote organisaties: het OCMW-ziekenhuis en de Sint-Jozefkliniek in Turnhout, het Raadsherenpark en niet in het minst de kazerne Majoor Blairon. Ook verderaf werd er geleverd: in Berlaar, Westerlo, Antwerpen, Stekene-Waas, … 
 
In de jaren dertig van vorige eeuw werd nog volop aan vernieuwing en verbetering gewerkt en werden nieuwe technieken toegepast om de bewaartijd van het bier te verlengen. “In de winter brouwt alleman, in de zomer brouwt alleen wie kan” placht Jan Dresselaers te zeggen. 

Vanaf 1935 kwam er een belangrijke uitbreiding met het fabriceren en bottelen van waters en limonades. Stilaan liet Jan het brouwen over aan zijn zoon René. Het was de bedoeling dat hij de zaak zou overnemen. In 1939 werd nog overwogen uit te breiden en een eigen ijskoeling te installeren.
Maar Wereldoorlog II strooide roet in de brouwersketel. Zoon René werd in 1937 opgeroepen voor zijn militaire dienst. Nadien werd hij gemobiliseerd en was hij krijgsgevangen. 
 
De nodige grondstoffen waren niet meer voorradig en de kwaliteit van het bier ging onherroepelijk achteruit. Ook na de oorlog bleef het nog lang moeilijk om zuivere basisproducten te bemachtigen. Daarenboven was de wereld veranderd. De tijd van het ambachtelijk brouwen was voorbij. 
René combineerde nog enkele jaren het brouwen met een nieuw opgerichte kledingzaak in de Gasthuisstraat in Turnhout maar uiteindelijk werd in 1952 de productie stopgezet. 
 
Nog vele jaren deden de gebouwen dienst als opslagplaats voor een drankenhandel, maar uiteindelijk liet notaris Coppens in 1981 het geheel vervallen complex slopen om er zijn woning en kantoren op te trekken.